|
| 1. | Oku Rabbinin adıyla ki bütün mahlûkatı yarattı. |
| 2. | İnsanı da bir parça kan pıhtısından var etti. |
| 3. | Oku ve Rabbin, pek büyük bir kerem sâhibidir. |
| 4. | Öyle bir Rab ki kalemle öğretmiştir. |
| 5. | İnsana bilmediğini belletmiştir. |
| 6. | İş öyle değil, şüphe yok ki insan, azar elbette. |
| 7. | Kendini ihtiyâcı yok görürse. |
| 8. | Şüphe yok ki dönüş, Rabbinin tapısına. |
| 9. | Gördün mü nehyedeni. |
| 10. | Bir kulu, namaz kılarsa. |
| 11. | Bir düşün, ya o doğru yolu bulup giderse. |
| 12. | Yahut da çekinmeyi emrederse. |
| 13. | Gördün mü sen de, ya öbürü yalanlar ve yüz çevirirse. |
| 14. | Bilmez mi ki Allah, bilir gerçekten de. |
| 15. | İş öyle değil, vazgeçmezse eğer elbette tutarız perçeminden. |
| 16. | Yalan söyleyenin, yanlış hareket edenin perçeminden. |
| 17. | Derken hemdemlerini, kavmini, kabîlesini çağırır. |
| 18. | Biz de yakında zebânileri çağırırız. |
| 19. | İş öyle değil, itâat etme ona ve artık secde et de yaklaş. |