|
| 1. | And olsun, güneşe ve onun aydınlığına, |
| 2. | (Güneş batarken) ona tabi olduğu zaman aya, |
| 3. | Güneş gündüzü açıb aydınlattığı zaman gündüze, |
| 4. | Ziyasını örtüb bürüdüğü zaman geceye, |
| 5. | Göğe ve onu bina edene, |
| 6. | Arza ve onu döşeyene, |
| 7. | Nefse ve onu (insan biçiminde) düzenleyene; |
| 8. | Sonra da o nefse, isyanını ve itaatını öğretene ki, |
| 9. | Muhakak (Allah’ın küfür ve isyandan) temizlediği nefis kurtulmuştur. |
| 10. | Ve hüsrana uğramıştır, (Allah’ın) azdırdığı kimse... |
| 11. | Semûd kavmi, inkâr etti azgınlığından. |
| 12. | O vakit (Semûd kavminin) en azılısı, (bir mucize olarak kayadan çıkarılan Allah’ın devesini öldürmek için) fırlayınca; |
| 13. | Allah’ın peygamberi onlara şöyle demişti: “- Allah’ın devesini kendi haline bırakın, su içmesine engel olmayın.” |
| 14. | Fakat onlar (Salih peygamberin kendilerine söylediği bu sözü) tanımayıb inkâr ettiler de, onu öldürdüler. Bunun üzerine, günahları yüzünden Rableri onları kökünden kazıyıb helâk etti de (büyük küçük bırakmadı) hepsini düzleyiverdi. |
| 15. | Allah (yaptığı bu azabın) akıbetinden korkacak değildir, (hiç bir sorumluluğu yoktur). |