|
| 1. | (1-2) Oku, Rabbin ismiyle ki, o yaratmıştır. İnsanı bir uyuşmuş kandan yaratmıştır. |
| 2. | (1-2) Oku, Rabbin ismiyle ki, o yaratmıştır. İnsanı bir uyuşmuş kandan yaratmıştır. |
| 3. | Oku, ve Rabbin bînihaye kerem sahibidir. |
| 4. | Ki O, kalem ile öğretmiştir, |
| 5. | İnsana bilmediği şeyleri bildirmiştir. |
| 6. | (6-7) Sakın. Şüphe yok ki, insan elbette azar. Kendisini ihtiyaçtan kurtulmuş görünce. |
| 7. | (6-7) Sakın. Şüphe yok ki, insan elbette azar. Kendisini ihtiyaçtan kurtulmuş görünce. |
| 8. | Muhakkak ki dönüş, ancak Rabbinedir. |
| 9. | (9-10) O kimseyi gördün mü ki, men ediyordu? Bir kulu namaz kıldığı vakit. |
| 10. | (9-10) O kimseyi gördün mü ki, men ediyordu? Bir kulu namaz kıldığı vakit. |
| 11. | Gördün mü, eğer hidâyet üzere olmuş ise. |
| 12. | Veya takvâ ile emretmiş ise. (Artık, o menedilir mi?) |
| 13. | Gördün mü, eğer tekzîp eder ve yüz çevirirse (iyi mi yapmış olur?) |
| 14. | Bilmez mi ki Allah Teâlâ şüphe yok görür. |
| 15. | Yok, yok... Eğer nihâyet vermezse, elbette ki Biz o alnı sürükleyeceğizdir. |
| 16. | Yalancı, günahkâr olan bir alnı. |
| 17. | Artık, o, encümeni çağırsın. |
| 18. | Biz de çağıracağızdır zebanîleri. |
| 19. | Hayır hayır. Ona itaat etme. Ve secde et ve Yaklaş. |