|
| 1. | Tenzîh et yücelerden yüce Rab-binin adını. |
| 2. | Bir Rab ki yarattı, derken düzüp koştu. |
| 3. | Bir Rab ki ölçüp biçti, derken doğru yolu buldurdu. |
| 4. | Bir Rab ki otlağı çıkardı. |
| 5. | Derken onu kapkara, kupkuru bir hale döndürdü. |
| 6. | Seni okutacağız da unutmayacaksın. |
| 7. | Ancak Allah dilerse o başka; şüphe yok ki o, açığa vurulanı da, gizli kalanı da bilir. |
| 8. | Ve sana, en kolay yolda başarı vereceğiz. |
| 9. | Artık öğüt ver, fayda verirse eğer. |
| 10. | Korkan, öğüt alır. |
| 11. | En kötü ve bahtsız olan, ondan sakınır. |
| 12. | Öyle bahtsız ki o, pek büyük ataşe atılır, yanar. |
| 13. | Sonra da orada ne ölür, ne dirilir. |
| 14. | Gerçekten de kurtulur, murâda erer kendini temizleyen. |
| 15. | Ve Rabbinin adını anıp da namaz kılan. |
| 16. | Hayır, siz dünyâ yaşayışını üstün tutarsınız. |
| 17. | Ahiretse daha hayırlıdır ve daha da sürekli. |
| 18. | Şüphe yok ki bu vardı, elbette daha önceki sahîfelerde. |
| 19. | İbrâhim’in ve Mûsa’nın sahî-felerinde. |