|
| 1. | Yaratan Rabbinin adıyla oku/çağır! |
| 2. | İnsanı, embriyodan/ilişip yapışan bir sudan/sevgi ve ilgiden/husûmetten yarattı. |
| 3. | Oku! Rabbin Ekrem´dir/en büyük cömertliğin sahibidir. |
| 4. | O´dur kalemle öğreten! |
| 5. | İnsana bilmediğini öğretti. |
| 6. | İş, sanıldığı gibi değil! İnsan gerçekten azar: |
| 7. | Kendisini her türlü ihtiyacın üstünde görmüştür. |
| 8. | Oysaki, dönüş yalnız Rabbinedir! |
| 9. | Gördün mü o yasaklayanı, |
| 10. | Bir kulu namaz kılarken/dua ederken; |
| 11. | Gördün mü! Ya o iyilik ve doğruluk üzere ise?! |
| 12. | Ya o, takvayı emrediyorsa! |
| 13. | Gördün mü! Ya şu yalanlamış, sırt dönmüşse! |
| 14. | Bilmedi mi ki Allah gerçekten görür! |
| 15. | İş, sandığı gibi değil! Eğer vazgeçmezse yemin olsun, o alnı mutlaka tutup sürteceğiz! |
| 16. | O yalancı, o günahkâr alnı. |
| 17. | Hadi çağırsın derneğini/kurultayını! |
| 18. | Biz de çağıracağız zebanileri! |
| 19. | Sakın, sakın! Ona boyun eğme; secde et ve yaklaş! |