|
| 1. | Andolsun şafağa. |
| 2. | on geceye, |
| 3. | çifte ve teke, |
| 4. | ve geçeceği sırada geceye. |
| 5. | Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var değil mi? |
| 6. | Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine? |
| 7. | Sütunların sahibi İrem´e |
| 8. | ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı. |
| 9. | Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine? |
| 10. | O kazıkların sahibi Firavun´a? |
| 11. | Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı. |
| 12. | Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı. |
| 13. | Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı. |
| 14. | Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir. |
| 15. | Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendisine ikramda bulunur, nimetler verirse: «Rabbim bana ikram etti.» der. |
| 16. | Fakat her ne zaman da sınayıp rızkını daraltırsa: «Rabbim bana ihanet etti.» der. |
| 17. | Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz. |
| 18. | Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz. |
| 19. | Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş yiyorsunuz ki! |
| 20. | Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına! |
| 21. | Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman, |
| 22. | Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman, |
| 23. | cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın ne yararı var ona? |
| 24. | Der ki: «Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş olsaydım.» |
| 25. | Artık o gün O´nun ettiği azabı kimse edemez. |
| 26. | Ve O´nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz. |
| 27. | Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh, |
| 28. | dön Rabbine, sen O´ndan O senden hoşnut olarak! |
| 29. | Gir kullarımın içine! |
| 30. | Gir cennetime! |