Namaz Vakitleri
Kuran'da ARA
    Yasin Suresi
    İBNİ KESİR MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Ya, Sin.
    2. Kur´an-ı Hakim´e andolsun ki;
    3. Sen, elbette gönderilmiş peygamberlerdensin,
    4. Sırat-ı Müstakim üzere.
    5. Bu; Aziz, Rahim´in indirmesidir.
    6. Babaları uyarılmadığından gaflet içinde kalmış bir kavmi uyarman için.
    7. Andolsun ki; onların, çoğunun üzerine, söz hak olmuştur. Onlar, artık iman etmezler.
    8. Doğrusu Biz; onların boyunlarına, çenelerine kadar varan demir halkaları geçirdik. Bunun için artık başları yukarı kalkıktır.
    9. Önlerinden bir sed ve arkalarından da bir sed çekmişizdir. Gözlerini perdelemişizdir. Bu yüzden artık göremezler.
    10. Onları ister korkut, ister korkutma; onlar için birdir, iman etmezler.
    11. Sen, ancak zikre ittiba eden ve görmeden Rahman´dan korkanı uyarırsın. Artık ona mağfiret ve yüce mükafatı müjdele.
    12. Şüphesiz ki ölüleri, Biz diriltiriz Biz. İşlediklerini ve geride bıraktıklarını Biz yazarız. Biz, her şeyi apaçık bir kitabda saymışızdır.
    13. Onlara misal olarak şu kasaba halkını anlat: Hani oraya elçiler gelmişlerdi.
    14. Hani onlara iki elçi göndermiştik de bunları yalanlamışlardı. Bunun üzerine Biz de üçüncüsüyle desteklemiştik de: Biz, size gönderilmiş elçileriz, demişlerdi.
    15. Onlar da; siz, ancak bizim gibi birer insansınız. Rahman, size hiç bir şey indirmemiştir. Siz, sadece yalan söylüyorsunuz, demişlerdi.
    16. Dediler ki: Rabbımız bilir ki biz, muhakkak size gönderilmiş elçileriz.
    17. Bize düşen, sadece apaçık tebliğdir.
    18. Doğrusu, sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık. Vazgeçmezseniz andolsun ki sizi taşlayacağız. Ve bizden size, elim bir azab dokunacaktır, dediler.
    19. Dediler ki: Uğursuzluğunuz sizinledir. Size öğüt verildi diye mi? Hayır, siz; çok aşırı giden bir kavimsiniz.
    20. Şehrin ötebaşından bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi: Ey kavmim; gönderilmiş bulunan elçilere uyun.
    21. Sizden hiç bir ücret istemeyenlere uyun. Onlar, hidayete erdirilmişlerdir.
    22. Ben, beni yaratmış olana neden kulluk etmeyeyim? Siz de O´na döndürüleceksiniz.
    23. Ben, O´ndan başka tanrılar mı edinirim? Eğer Rahman bana bir zarar vermek isterse; onların şefaatı bana hiç bir fayda sağlamaz ve beni kurtarmaz da.
    24. O takdirde ben de gerçekten apaçık bir sapıklık içerisinde olurum.
    25. Şüphesiz ki ben, Rabbınıza inandım. Artık beni dinleyin.
    26. Cennete gir, denilince, dedi ki: Keşki kavmim bilir olsaydı;
    27. Rabbımın beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını.
    28. Ondan sonra kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, zaten indirecek de değildik.
    29. Sadece, bir tek çığlık oldu. Ve onlar hemen sönüp gittiler.
    30. Yazıklar olsun o kullara ki; kendilerine bir peygamber gelmeyedursun onu hemen alaya alırlardı.
    31. Görmüyorlar mı ki; kendilerinden önce nice nesilleri helak ettik. Ve onlar, bir daha kendilerine dönemezler.
    32. Hepsi de muhakkak toptan huzurumuza getirileceklerdir.
    33. Ölü toprak, onlar için bir ayettir. Biz, onu dirilttik ve ondan taneler çıkardık, ondan yemektedirler.
    34. Ve orada hurmadan, üzümlerden bahçeler var ettik. Orada pınarlar fışkırttık.
    35. Ki, ürününden ve ellerinin emeğinden yesinler. Hala şükretmezler mi?
    36. Yerin bitirdiklerinden, kendi nefislerinden ve daha bilmedikleri şeylerden, bütün çiftleri yaratanı tenzih ederiz.
    37. Gece de onlar için bir ayettir. Gündüzü ondan sıyırırız da karanlıkta kalıverirler.
    38. Güneş de kendi yörüngesinde akıp gider. Bu; Aziz, Alim´in takdiridir.
    39. Ay için de konaklar ta´yin etmişizdir. Sonunda eski hurma dalına döner.
    40. Güneşe; aya ulaşmak düşmez. Gece de; gündüzü geçecek değildir. Her birisi, bir yörüngede yüzerler.
    41. Soylarını dolu gemiyle taşımış olmamız da onlar için bir ayettir.
    42. Ve kendilerine bunun gibi nice binecek şeyler yapmamız da.
    43. Dilesek; onları suda boğardık da ne kurtaran bulunurdu, ne de kurtulabilirlerdi.
    44. Ama katımızdan bir rahmet ve bir süreye kadar geçinme başka.
    45. Onlara önünüzde ve arkanızda bulunanlardan sakının. Belki merhamet olunursunuz, denildiğinde.
    46. Kendilerine Rabblarının ayetlerinden bir ayet geldiğinde sadece yüz çevirenler olmuşlardır.
    47. Onlara; Allah´ın size rızık olarak verdiklerinden infak edin, denildiğinde; o küfredenler iman etmiş olanlara dediler ki: Dilediği takdirde Allah´ın doyuracağı kimseyi biz mi doyuralım? Doğrusu siz, ancak apaçık bir sapıklık içerisindesiniz.
    48. Ve derler ki: Şayet siz sadıklardan iseniz, bu vaad ne zamandır?
    49. Onlar; sadece bir tek çığlığı beklerler ki çekişip dururlarken o, ansızın kendilerini yakalayıverir.
    50. Artık ne vasiyet edebilirler, ne de ailelerine dönebilirler.
    51. Sur´a üflendi. Bir de bakarsınız ki onlar kabirlerinden koşarak Rabblarına doğru çıkmaktadırlar.
    52. Derler ki: Yazıklar olsun bize, yattığımız yerden kim kaldırdı bizi? İşte bu, Rahman´ın vaadetmiş olduğudur. Ve peygamberler doğru söylemişlerdi.
    53. Sadece bir tek çığlık olmuştur. Ve bir de bakarsınız ki; onların hepsi birden huzurumuza getirilmişlerdir.
    54. Artık bugün, kimseye hiç bir haksızlıkta bulunulmaz. Ve siz, yapar olduklarınızdan başkasıyla cezalandırılmazsınız.
    55. Muhakkak ki bugün cennet ashabı bir meşguliyet içinde mutlu ve sevinçlidirler.
    56. Onlar ve eşleri gölgeliklerde, tahtlar üzerinde yaslanmışlardır.
    57. Orada meyveler onlarındır. Ve her istedikleri kendilerinindir.
    58. Rahim Rabblarından bir de; selam, sözü.
    59. Ayrılın bugün, ey suçlular.
    60. Ey Ademoğulları; Ben, size; şeytana tapmayın, o muhakkak ki sizin apaçık bir düşmanınızdır, diye ahdetmedim mi?
    61. Ve; Bana kulluk edersiniz, işte bu, dosdoğru yoldur, diye.
    62. Andolsun ki; o, sizden birçok nesilleri saptırmıştı. Hala akletmez misiniz?
    63. İşte bu, size vaadolunan cehennemdir.
    64. Küfretmekte olduğunuzdan dolayı bugün girin oraya.
    65. Bugün, onların ağızlarını mühürleriz. Bizimle elleri konuşur ve yapmakta oldukları şeye ayakları şehadet eder.
    66. Biz isteseydik; onların gözlerini kör ederdik de yolda koşuşup kalırlardı. Ama nasıl göreceklerdi ki.
    67. Biz isteseydik; onları oldukları yerde dondururduk da ileri geçmeye güçleri yetmezdi. Geri de dönemezlerdi.
    68. Kimi de uzun ömürlü yaparsak; onun yaratılışını tersine çeviririz. Hala akletmezler mi?
    69. Biz, ona şiir öğretmedik. Zaten ona gerekmezdi de. Bu, ancak bir zikirdir. Ve apaçık bir Kur´an´dır.
    70. Diri olanları uyarsın ve kafirlerin üzerine söz hak olsun diye.
    71. Görmezler mi ki; ellerimizin yaptıklarından onlar için hayvanlar yarattık. Kendileri bunlara sahip bulunmaktadırlar.
    72. Ve onları, kendilerinin buyruğuna verdik. Onlardan kimisi binekleridir, kimisinden de yerler.
    73. Onlarda kendileri için faydalar ve içecekler vardır. Hala şükretmezler mi?
    74. Kendilerine yardımları dokunur diye Allah´tan başka ilahlar edindiler.
    75. Halbuki onlar, kendilerine yardım edemezler. Sadece kendileri onlar için hazırlanmış askerlerdir.
    76. Onların sözü seni üzmesin. Şüphesiz ki Biz; onların gizlediklerini de, açıkladıklarını da biliriz.
    77. İnsan; Bizim kendisini bir damla sudan yarattığımızı görmedi mi ki; şimdi apaçık bir düşmandır.
    78. Kendi yaratılışını unutarak Bize bir misal getirdi de; çürümüşken kemikleri diriltecek kimdir? dedi.
    79. De ki: Onları ilk defa yaratan, diriltecektir. O, her yaratmayı bilendir.
    80. Yemyeşil ağaçtan size ateş çıkartan O´dur. Siz ondan hemen yakıverirsiniz.
    81. Gökleri ve yeri yaratmış olan, kendileri gibisini yaratmaya kadir olmaz mı? Elbette O; Hallak´tır, Alim´dir.
    82. Bir şeyi murad ettiği zaman, O´nun emri sadece ona; ol, demektir. O da oluverir.
    83. Her şeyin hükümranlığı elinde olanı, tesbih ederiz. Ve siz, O´na döndürüleceksiniz.