Namaz Vakitleri
Kuran'da ARA
    Zuhruf Suresi
    İBNİ KESİR MEALİ
    Rahmân ve rahîm olan Allah´ın adıyla
    1. Ha, Mim.
    2. Apaçık kitaba andolsun ki;
    3. Düşünüp anlayasınız diye gerçekten Biz, onu arabça bir Kur´an kılmışızdır
    4. O nezdimizdeki ana kitabdadır. Şanı yücedir, hikmet doludur.
    5. Haddi aşan bir kavimsiniz diye, sizi o Kur´an´la uyarmaktan vaz mı geçelim?
    6. Daha öncekilere nice peygamberler göndermiştik.
    7. Kendilerine bir peygamber gelmeyedursun mutlaka onunla alay ederlerdi.
    8. Biz, bunlardan daha güçlü olanları helak ettik. Öncekilerin misali geçti.
    9. Andolsun ki; onlara: Gökleri ve yeri kim yarattı? diye sorsan, muhakkak: Onları Aziz, Alim yaratmıştır, diyeceklerdir.
    10. O ki; yeri, sizin için bir beşik kılmış, doğru gidesiniz diye orada yollar var etmiştir.
    11. O ki; gökten bir ölçüye göre su indirmiştir. İşte Biz, onunla ölü bir memleketi dirilttik, siz de böylece çıkarılacaksınız.
    12. Ve O ki; bütün çiftleri yaratmıştır. Sizin için bineceğiniz gemiler ve davarlar var etmiştir.
    13. Ta ki bunların üzerine oturunca, Rabbınızın nimetini anarak: Bunları bize müsahhar kılan ne yücedir, yoksa biz bunlara güç yetiremezdik, diyesiniz.
    14. Ve biz, şüphesiz Rabbımıza döneceğiz.
    15. Ama onlar; kullarından bir kısmını, O´nun bir parçası saydılar. İnsan, gerçekten apaçık bir nankördür.
    16. Yoksa; Allah, yarattıkları arasından kızları kendisine alıp oğulları size mi ayırdı?
    17. Ama Rahman´a isnad edilen kız evladla onlardan birisi müjdelenince; yüzü kapkara kesilir de öfkesinden yutkunur durur.
    18. Yoksa süs içinde yetiştirilip de mücadelede açık olmayanı mı?
    19. Onlar; Rahman´ın kulları olan melekleri de dişi saydılar. Yaratılışlarını mı görmüşler. Onların şehadetleri yazılacak ve onlar sorguya çekileceklerdir.
    20. Ve derler ki: Eğer Rahman dilemiş olsaydı; biz, onlara ibadet etmezdik. Onların bu konuda bir bilgileri yoktur. Onlar, yalnız yalan söyleyip dururlar.
    21. Yoksa; daha önce onlara bir kitab verdik de ona mı tutunuyorlar?
    22. Hayır, dediler ki: Doğrusu biz, atalarımızı bir ümmet üzerinde bulduk ve biz de onların izlerinden gitmekteyiz.
    23. Senden önce de hangi kasabaya bir uyarıcı gönderdiysek; o kasabanın varlıklıları sadece dediler ki: Doğrusu biz, babalarımızı bir ümmet üzerinde bulduk ve biz de onların izlerine uymaktayız.
    24. Şayet size atalarınızı üzerinde bulduğunuz şeyden daha doğrusunu getirmişsem; yine mi bana uymazsınız? deyince, dediler ki: Doğrusu sizin gönderildiğiniz şeyi, biz inkar ediyoruz.
    25. Biz de onlardan intikam aldık. Yalanlayanların sonunun nasıl olduğuna bir bak.
    26. Hani İbrahim; babasına ve kavmine demişti ki: Şüphesiz ben, sizin taptığınız şeylerden uzağım.
    27. Beni yaratan müstesna. Şüphesiz ki O; beni hidayete iletecektir.
    28. Ve onu; belki dönerler diye ardından gelenler için kalıcı bir kelime kıldı.
    29. Hayır. Ben, onları da, atalarını da hakkı açıklayan bir peygamber gelene kadar geçindirdim.
    30. Hak kendilerine geldiğinde ise: Bu bir büyüdür. Doğrusu biz, onu inkar ediyoruz, dediler.
    31. Ve dediler ki: Bu Kur´an, o iki kasabanın birinden büyük bir adama indirilmeli değil miydi?
    32. Yoksa Rabbının rahmetini onlar mı paylaştırıyorlar? Dünya hayatında onların geçimlerini aralarında Biz paylaştırdık. Birbirlerine iş gördürebilmeleri için kimini kimine derecelerle üstün kıldık. Rabbının rahmeti, onların biriktirdikleri şeylerden daha hayırlıdır.
    33. Şayet insanlar, tek bir ümmet haline gelmeyecek olsaydı; Rahman´ı inkar edenlerin evlerinin tavanlarını ve üzerinde yükseldikleri merdivenleri gümüşten yapardık.
    34. Evlerinin kapılarını ve üzerlerine yaslanacakları kerevetleri de,
    35. Altına boğardık. Bunların hepsi sadece dünya hayatının geçimliğidir. Ahiret ise; Rabbının katında müttakiler içindir.
    36. Kim, Rahman´ın zikrinigörmezlikten gelirse; Biz, ona şeytanı musallat ederiz.
    37. Şüphesiz ki onlar da bunları yoldan çıkarırlar. Bunlar ise doğru yolda olduklarını sanırlar.
    38. Nihayet Bize gelince der ki: Keşki benimle senin aranda Doğu ile Batı arasındaki kadar uzaklık olsaydı. Sen, ne kötü arkadaş imişsin.
    39. Zulmettiğiniz için, bugün pişmanlığın hiç bir faydası yoktur. Muhakkak ki azabda ortaksınız.
    40. Sen mi duyuracaksın o sağırlara? Körleri ve apaçık sapıklıkta olanları sen mi hidayete eriştireceksin?
    41. Seni onlardan uzaklaştırsak da; muhakkak ki Biz, onlardan intikam alırız.
    42. Yahut da onlara vaadettiğimizi sana gösteririz. Çünkü Biz, onlara karşı gücü yetenleriz.
    43. Sen; sana vahyolunana sarıl. Muhakkak ki sen, dosdoğru bir yol üzerindesin.
    44. Doğrusu bu; sana ve kavmine bir öğüttür. Ondan sorguya çekileceksiniz.
    45. Senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimize sor: Biz, Rahman´dan başka ibadet edecek tanrılar kılmış mıyız?
    46. Andolsun ki; Biz, Musa´yı da ayetlerimizle Firavun´a ve erkanına göndermiştik. Ve demişti ki: Şüphesiz ben, alemlerin Rabbının elçisiyim.
    47. Onlara ayetlerimizle varınca, onlar bunlara gülüvermişlerdi.
    48. Onlara biri diğerinden daha büyük olmayan hiç bir ayet göstermedik. Doğru yola dönmeleri için onları azaba uğrattık.
    49. Ve dediler ki: Ey sihirbaz; sana verdiği ahde göre Rabbına bizim için dua et. Muhakkak biz, hidayete eriştirilmiş olacağız.
    50. Azabı üzerlerinden kaldırınca, hemen sözlerinden caydılar.
    51. Firavun, kavmine seslendi ve dedi ki: Ey kavmim; Mısır mülkü ve altımdan akan şu ırmaklar benim değil mi? Hala görmüyor musunuz?
    52. Ben, açıkça söyleyemeyecek derecede zavallı olan şu adamdan daha hayırlı değil miyim?
    53. Ona altın bilezikler verilmeli veya beraberinde kendisine yardım edecek melekler gelmeli değil miydi?
    54. Firavun, kavmini küçümsedi, ama onlar yine de kendisine itaat ettiler. Çünkü onlar, fasık olan bir kavim idi.
    55. Bizi öfkelendirince; onlardan intikam aldık ve hepsini suda boğduk.
    56. Ve onları, sonradan geleceklere bir geçmiş ve örnek kıldık.
    57. Meryem´in oğlu misal olarak verilince; senin kavmin hemen bağrıştı.
    58. Ve: Bizim tanrılarımız mı, yoksa o mu daha iyidir? dediler. Sana böyle demeleri, sadece tartışmaya girişmek içindir. Hayır, onlar kavgacı bir kavimdir.
    59. O; kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.
    60. Şayet dileseydik; sizden, yeryüzünde sizin yerinizi tutacak melekler var ederdik.
    61. Şüphesiz ki o, saatın bilgisidir. O´ndan hiç şüphe etmeyin ve Bana tabi olun. İşte doğru yol.
    62. Sakın şeytan sizi çevirmesin. Şüphesiz ki o, size apaçık bir düşmandır.
    63. İsa huccetlerle gelince; demişti ki: Size hikmetle ve ihtilafa düştüğünüz şeylerin bir kısmını açıklamak için geldim. Öyleyse Allah´tan korkun ve bana itaat edin.
    64. Muhakkak ki Allah, benim de Rabbımdır, sizin de Rabbınızdır. Öyleyse O´ na ibadet edin. İşte doğru yol.
    65. Ama aralarında hizibler birbirleriyle ihtilafa düştüler. Acıklı bir günün azabından vay o zulmedenlerin haline.
    66. Onlar, farkında değillerken kendilerine ansızın o saatın gelmesini mi bekliyorlar?
    67. O gün; müttakilerin dışında, dostlar birbirlerine düşman olurlar.
    68. Ey kullarım; bugün size korku yoktur. Ve siz, üzülecek de değilsiniz.
    69. Onlar ki; ayetlerimize iman etmiş ve müslüman olmuşlardır.
    70. Siz ve eşleriniz, ağırlanmış olarak cennete girin.
    71. Onlara altın kadehler ve tepsiler dolaştırılır. Canların istediği ve gözlerin hoşlandığı her şey oradadır. Ve siz, orada ebediyyen kalacaksınız.
    72. İşte o cennet, işlediklerinize karşılık size miras kılındı.
    73. Orada sizin için meyveler vardır. Ve onlardan yersiniz.
    74. Muhakkak ki mücrimler; ebediyyen kalacakları cehennem azabındadırlar.
    75. Azablarına ara verilmeyecek ve orada tamamen ümitsiz kalacaklardır.
    76. Biz onlara zulmetmedik, ama onlar zalimlerin kendileridir.
    77. Ey nöbetçi; Rabbın hiç olmazsa bizi ölüme mahkum etsin, diye çağırışırlar. O da: Siz, böyle kalacaksınız, der.
    78. Andolsun ki; size hak ile geldik. Fakat çoğunuz hakkı hoş görmüyordunuz.
    79. Yoksa bir işe mi karar verdiler? Doğrusu Biz de kararlıyız.
    80. Yoksa kendilerinin sırlarını ve gizli konuşmalarını işitmiyoruz mu sanıyorlar? Hayır, öyle değil, yanlarındaki elçilerimiz yazmaktadır.
    81. De ki: Eğer Rahman´ın çocuğu olsaydı; o takdirde ben, kulluk edenlerin ilkiydim.
    82. Göklerin ve yerin Rabbı, Arş´ın Rabbı onların tavsiflerinden münezzehtir.
    83. Bırak onları, kendilerine vaadedilen güne ulaşıncaya kadar dalsınlar, oyalanıp dursunlar.
    84. Gökte de ilah, yerde de ilah O´dur. Ve O; Hakim´dir, Alim´dir.
    85. Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların mülkü kendisine ait olan ne yücedir. Kıyamet saatının bilgisi O´nun katındadır ve O´na döndürüleceksiniz.
    86. O´ndan başka tapındıkları şeyler, şefaat edemezler. Ancak hak ile şehadet edenler bunun dışındadır ve onlar bilirler.
    87. Andolsun ki; onlara, kendilerini kimin yarattığını sorsan elbette; Allah, diyeceklerdir. O halde neye çevriliyorlar?
    88. Onun: Ey Rabbım, demesi hakkı için, muhakkak ki bunlar inanmayan bir kavimdir.
    89. Şimdilik sen, onlardan yüz çevir ve; selam, de. Yakında bileceklerdir.