|
| 1. | Doğrusu Biz; Nuh´u kavmine gönderdik. Kendilerine elim bir azab gelmezden önce kavmini uyar, diye. |
| 2. | Dedi ki: Ey kavmim; şüphesiz ben, sizin için apaçık bir uyarıcıyım. |
| 3. | Allah´a ibadet edesiniz, O´ndan sakınasınız ve bana itaat edin, diye. |
| 4. | Ta ki, günahlarınızı size bağışlasın ve sizi belli bir süreye kadar geciktirsin. Muhakkak ki Allah´ın süresi gelince geri bırakılmaz. Keşki bilseydiniz. |
| 5. | Dedi ki: Rabbım; doğrusu ben, kavmimi gece gündüz davet ettim. |
| 6. | Ne var ki benim davetim; sadece benden uzaklaşmalarını artırdı. |
| 7. | Doğrusu ben; Senin onları bağışlaman için kendilerini davet ettiğim her seferinde, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler ve büyüklendikçe büyüklendiler. |
| 8. | Sonra ben; onları gerçekten açıkça çağırdım. |
| 9. | Sonra onlara; açıktan açığa ve gizliden gizliye söyledim. |
| 10. | Dedim ki: Rabbınızdan mağfiret dileyin. Muhakkak ki O Ğaffar olandır. |
| 11. | Ta ki size, gökten bol yağmur salıversin. |
| 12. | Ve sizi mallar ve oğullarla desteklesin, sizin için bahçeler var etsin ve ırmaklar akıtsın. |
| 13. | Ne oluyorsunuz ki siz, büyüklüğü Alla´a yakıştıramıyorsunuz? |
| 14. | Halbuki O; sizi merhalelerden geçirerek yaratmıştır. |
| 15. | Görmediniz mi, Allah´ın göğü yedi kat olarak nasıl yarattığını? |
| 16. | Aralarında aya aydınlık vermiş, güneşi bir kandil kılmıştır. |
| 17. | Ve Allah; sizi, yerden ot bitirir gibi bitirmiştir. |
| 18. | Sonra sizi; oraya döndürür ve sizi bir çıkarılışla çıkarır. |
| 19. | Ve Allah; yeryüzünü sizin için bir döşek kılmıştır. |
| 20. | Geniş yollarında gezip dolaşasınız, diye. |
| 21. | Nuh dedi ki: Rabbım doğrusu bunlar, bana isyan ettiler. Malı ve çocuğu kendisine sadece zarar getiren kimseye uydular. |
| 22. | Büyük büyük düzenler kurdular. |
| 23. | Ve dediler ki: Sakın tanrılarınızı bırakmayın. Vedd, Süva´, Yeğus, Yeuk ve Nesr´den asla vazgeçmeyin. |
| 24. | Böylece bir çoğunu saptırdılar. Zalimlere sapıklıktan başka bir şeyi artırma. |
| 25. | günahlarından dolayı bunlar suda boğuldular, ateşe sokuldular ve Allah´ tan başka yardımcı da bulamadılar. |
| 26. | Nuh dedi ki: Rabbım; kafirlerden yeryüzünde yurd tutan hiç bir kimse bırakma. |
| 27. | Çünkü Sen onları bırakırsan; kullarını saptırırlar. Kötüden ve öz kafirden başka da evlat doğurmazlar. |
| 28. | Rabbım; beni, anamı, babamı, inanmış olarak evime gireni, mü´min erkekleri ve mü´min kadınları bağışla. Zalimlerin de helakinden başka bir şeyini artırma. |