|
| 1. | Andolsun Fecre.. |
| 2. | On Gece’ye.. |
| 3. | Çifte ve teke.. |
| 4. | Geçip giden geceye.. |
| 5. | Bunda akıl sahibi için bir yemin var mıdır? |
| 6. | Ad kavmine Rabbin neler yaptı, görmedin mi? |
| 7. | Sütunlar sahibi İrem’e.. |
| 8. | Ve şehirler arasında bir benzeri yaratılmamıştı.. |
| 9. | Ki vadide kayalar oyan Semud’a.. |
| 10. | Kazıklar/pramitler sahibi Firavun’a.. |
| 11. | Onlar, ülkelerde azmışlardı. |
| 12. | Oralarda fesadı çoğaltmışlardı. |
| 13. | Rabbin de onlara azap kırbacı yağdırdı. |
| 14. | Çünkü Rabbin gözetleyip durmaktadır. |
| 15. | İşte insan, onu Rabbi imtihan ettiği zaman, ona ikramda bulunup, nimetlendirince: -Rabbim bana ikramda bulundu der. |
| 16. | Ama onu, imtihan edip, rızkını daralttığında: -Rabbim bana ihanet etti, der. |
| 17. | -Hayır, yetime ikramda bulunmuyorsunuz. |
| 18. | Düşkünü doyurmaya teşvik etmiyorsunuz. |
| 19. | Mirası da hak gözetmeden yiyorsunuz. |
| 20. | Malı da pek çok seviyorsunuz. |
| 21. | -Hayır, Yer paramparça olduğu zaman, |
| 22. | Rabbin ve saf saf melekler geldiğinde.. |
| 23. | İşte cehennem o gün getirilir. Ve insan o gün doğruyu hatırlar. Ama nasıl öğüt alacak? |
| 24. | Oysa dünya hayatının ve imtihanın sona erdiği o gün öğüt alma günü değil, karar günüdür. Orada gerçeği anlamak artık işe yaramaz. Ve insanlar her şeyin gerçekliğinin bütün çıplaklığı ile gözler önüne serildiği o gün şöyle der: -Keşke hayatım için hazırlıkta bulunsaydım. |
| 25. | İşte, hiç kimse o gün Allah’ın cezalandırdığı gibi cezalandıramaz. |
| 26. | Hiç kimse onun bağladığı gibi bağlayamaz. |
| 27. | -Ey huzura ermiş can! |
| 28. | Hoşnut olarak, hoşnut olunarak Rabbine dön. |
| 29. | Kullarımın arasına katıl. |
| 30. | Ve gir cennetime... |